Hoewel deze twee soorten fondsen op elkaar lijken, zijn ze eigenlijk heel verschillend. Op het eerste gezicht kunnen open-end closed-end fondsen er hetzelfde uitzien. Beide bieden beleggers een goedkope manier om hun geld te bundelen, zodat ze aandelen kunnen kopen in een gediversifieerde portefeuille van aandelen en/of obligaties die professioneel wordt beheerd en die een bepaald doel beantwoordt. Maar bij nadere beschouwing komen er nogal wat verschillen naar boven tussen deze twee soorten beleggingsfondsen - meestal in de manier waarop ze gestructureerd en verkocht zijn aan beleggers.
De meest voorkomende soorten onderlinge fondsen staan bekend als open-end fondsen. Open-end onderlinge fondsen beperken doorgaans niet het aantal aandelen dat ze kunnen aanbieden en worden op aanvraag gekocht en verkocht. Wanneer een belegger aandelen in een open-end fonds koopt, geeft het fonds die aandelen uit en als iemand aandelen verkoopt, worden ze teruggekocht door het fonds. Wanneer aandelen worden verkocht (= een aflossing), betaalt het fonds de belegger met contant geld of moet er een deel van de beleggingen verkocht worden om de belegger te betalen.
Open-end beleggingsfondsen zijn ook anders geprijsd dan closed-end beleggingsfondsen, die worden verhandeld op een markt die vergelijkbaar is met een aandeel. Aandelen van open-end fondsen worden rechtstreeks bij het fonds gekocht en verkocht tegen een prijs per aandeel die gebaseerd is op de waarde van de onderliggende effecten van het fonds. Op elke handelsdag, doorgaans aan het einde van de dag, wordt de ‘Net Asset Value' (NAV) berekend door de marktwaarde van de activa van het fonds (minus kosten) te delen door het aantal aandelen dat door beleggers wordt gehouden.
Aangezien closed-end beleggingsfondsen op een beurs tussen beleggers worden verhandeld, hebben ze een vast aantal aandelen. Net als aandelen worden closed-end fondsen gelanceerd via een beursintroductie (IPO) om geld in te zamelen voordat ze op de open markt kunnen handelen. Hoewel hun waarde ook is gebaseerd op de intrinsieke waarde van het fonds, wordt de werkelijke prijs van het fonds bepaald door vraag en aanbod, zodat het kan worden verhandeld tegen prijzen boven of onder de waarde van zijn belangen. Closed-end fondsen worden vaak actief beheerd, in tegenstelling tot op de beurs verhandelde fondsen, die een index volgen en over het algemeen niet worden verhandeld tegen een korting of premie ten opzichte van hun NAV.
Beide soorten beleggingsfondsen bestaan al een tijdje. Closed-end fondsen zijn de oudste, die aan het eind van de 19e eeuw zijn ingevoerd; open-end fondsen volgden in het begin van de 20e eeuw. Tegenwoordig zijn open-end fondsen verreweg het populairst onder individuele beleggers, die er vaak blootstelling aan hebben via een 401 (k) of ander door het bedrijf gesponsord pensioenplan. Een open-end fonds stelt beleggers in staat deel te nemen aan de markten en hebben veel flexibiliteit over hoe en wanneer ze aandelen kopen. Closed-end beleggingsfondsen kunnen volatieler zijn; beleggers moeten ze meestal via een makelaar kopen of verkopen en zijn gebonden aan de marktprijs. Maar verwar een closed-end fonds niet met een “gesloten fonds”, dat is een open-end fonds dat geen nieuwe investeerders meer accepteert.
Ben jij geïnteresseerd in het beleggen in beleggingsfondsen? Vergelijk dan verschillende brokers die beleggingsfondsen aanbieden om te achterhalen welke het best bij jou past! Dit kan bijvoorbeeld bij de Nederlandse onafhankelijke partij Compare All Brokers.